Učesnici:

doc. dr Davor Džalto, Institut za filozofiju i društvenu teoriju, Beograd

vlč. dr Nikola Knežević,Protestantski teološki fakultet i Centar za istraživanje religije, politike i društva, Novi Sad

vlč. dr Igor Đurčik, Protestantski teološki fakultet, Novi Sad

o. mr Vukašin Milićević, Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu

mr Sergej Beuk, Protestantski teološki fakultet, Novi Sad

Slaviša Kostić, dipl. teolog,Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu

Vladimir Marjanović, dipl. sociolog, Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu

Blagoje Pantelić, Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu

Bošković Bojan, dipl. teolog, Pravoslavni bogoslovski fakultet Univerziteta u Beogradu

Skup želi da obradi društveno-političkeimplikacije Milanskog edikta i da kroz dijalog različitih konfesija i naučnih oblasti doprinese boljem razumevanju odnosa religije i politike kako u istorijskom, tako i u konkretnim okolnostima današnjeg društva.[1] Skup je zamišljen i kao svojevrsni bogoslovski dijalog između mladih pravoslavnih i protestantskih bogoslova.

Veliki hrišćanski jubilej kojeg ove godine proslavljamo podseća nas na prekretnicu u razvoju hrišćanske religije i civilizacije. Hrišćanstvo je prvo Galerijevim, a potom i Milanskim ediktom kao Religio licita, dobilo svoju slobodu veroispovedanja. Bila je to veličanstvena pobeda hrišćanskog duha nad stravičnim viševekovnim terorom i prognostvom. Međutim, analogno sa procesom daljeg razvoja hrišćanske religije i civilizacije tekao je i proces institucionalizacije i politizacije hrišćanstva, pa je ono tako prelazilo od progonjene religije do religije moći i religije progonitelja. “Carstvo je prihvatilo hrišćanstvo, ali je i hrišćanstvo prihvatilo Carstvo” (B. Flizen). Ovakva vrsta teo-političke „transpozicije od apokaliptične i mučeničke eshatologije do mileanističke imperijalne teologije“ (J. Moltmann) naziva se u pojedinim zapadnim akademskim krugovim joši Konstantinovski obrt (eng. Constantinian Shift). Ideja hrišćanskog carstva (eng. Christendom) razvijala se kako od Vizantije na Istoku do koncepta Svetog Kraljevstva na Zapadu. Tako je svetovna monarhija odgovarala nebeskoj monarhiji – „Bog na nebu, Kralj na zemlji“. Iako je do konkretne političke interpolacije hrišćanstva došlo sedam decenija nakon Milanskog edikta, uredbom Cara Teodosija, Milanski edikt i dalje ostaje simbol raskršća koje je uticalo na razvoj hrišćanstva kakvog ga vidimo danas. U susret značajnom jubileju, sedamnaest vekova nakon ovog sudbonosnog događaja, želimo da u jednom interdisciplinarnom i interkonfesionalnom ključu da potaknemo raspravu kakve su konkretne društveno-političke implikacije Milanskog edikta i koji su odnosi između religije i politike u savremenom društvenom kontekstu. 

Referati predstavljeni na skupu će biti objavljeni u izdanju Centra za istraživanja religije, politike i društva i Bogoslovskog društva Otačnik. Rok za predaju referata jeste 6.6.2013. Obimreferata koji ćebiti štampanijeste do 45000 slovnihmesta (s proredom). Referati će biti objavljeni na jesen i eventualne ispravke je moguće poslati do 20.8.2013 godine.