Učestvuju: Iva Bačić, Institut za fiziku u Beogradu, Mateja Bošković, rukovodilac programa astronomije u istraživačkoj stanici Petnica, Nađa Duhaček, magistarka ženskih studija i osnivačica grupe „Nauka je ženskog roda”. Moderatorka: Sanja Pavlović, feministička aktivistkinja i studentkinja master programa studija roda, Fakultet političkih nauka.

„Kroz istoriju smo stalno bivali izmešteni kao ljudi. Iznova smo bacani na periferiju dešavanja. Prvo smo se potpuno predavali na milost Bogu, iz plemenitih pobuda – mali ljudi koji kleče u veličanstvenoj katedrali Kreacije. A onda, ubrzo nakon što smo se oporavili tokom renesanse, odbačeni smo u stranu produktima našeg sopstvenog razuma. Umanjeni smo iznova, kada su fizičari gradili nove katedrale znanja kojima je trebalo da se klanjamo – zakoni klasične mehanike koja je prisutna bez obzira da li mi postojimo ili ne. A onda dolazimo do početka 20. Veka i podižemo se sa kolena. … Onda, u Kopenhagenu mi saznajemo da u stvari ne postoji ništa nalik objektivonm univerzumu. Univerzum postoji isključivo kao serija aproksimacija, samo unutar granica koje određuje naš odnos prema njemu, samo kroz razumevanje koje je upisano u um čoveka.“
(Prevod govora Nila Bora Hajzenbergu u sceni iz filma Copenhagen)

Septembra 1941. godine, Bor i Hajzenber – jedni od najvećih fizičara 20. veka, sastali su se u Danskoj pod nemačkom okupacijom. Njihov razgovor je dugo bio predmet različitih spekulacija i tenzija, imajući u vidu značaj njihovih otkrića za razvoj nuklearnog oružja.

Moderno doba označilo je, između ostalog, i otvoreno prodiranje politike u naučnu „kulu od slonovače“ – naučnici više nisu mogli da se predstavljaju kao „ tragaoci za večnom istinom“ i postali su građani, čija otkrića imaju neskrivene političke posledice. Ta otkrića su postala vlasništvo njihovih vlada, vojske, multinacionalnih korporacija. Razvojem tehnologije, na marginama naučnih istraživanja našli su se ne samo pojedinci, već i čitave nacije. Kakav može ili mora biti odnos nauke i politike? Da li ova simbioza može biti korisna? Za koga?
Predložak za tribinu je film „Copenhagen“ (2002), reditelja Hauarda Dejvisa (Howard Davies)

*************
Ciklus tribina „Manjinska čitanja politike“ nastao je u saradnji Centra za istraživanje kultura, politika i identiteta (IPAK.Centar), Fakulteta za medije i komunikacije (Univerzitet Singidunum) Centra za ženske studije u Beogradu i Doma Omladine Beograda, u želji da se pojam političkog shvati i promišlja šire i kompleksnije od njegovog konvencionalnog značenja, ali i da se tako shvaćenom pojmu političkog priđe sa pozicija koje izmiču uobičajenim identitetskim kategorijama i redukovanim diskursima kojima obiluje ubrzana i intenzivirana današnjica.